Brief van Napoleon Bonaparte geschreven/gedicteerd in Milaan, tijdens de eerste Italiaanse veldtocht, 1796-1797. Bonaparte, général en chef de l’armée de l’Italie. De brief is gericht aan Paul [de] Barras, burggraaf. Barras (1755-1829) was lid van het Directoire, dat in de periode 1795-1799 eigenlijk de functie van staatshoofd bekleedde, in de vorm van vijf “Directeurs”. De periode van het Directoire zou opgevolgd worden door deze van het Consulaat, met Napoleon als Eerste Consul en staatshoofd (ditmaal slechts één persoon). Er was wel een Tweede en een Derde Consul. (foto: Jean-Claude Damamme)<< Lettre inédite écrite par Lannes avant son départ pour la seconde campagne d’Italie [1800]. Il semble pressé d’obtenir son divorce, sinon comment expliquer cette intervention directe auprès du ministre de la Justice (Collection de l’auteur; photographie: Josse, Parijs). Qui, en ce moment, le futur maréchal a-t-il dans son coeur? Louise de Guéhéneuc, qui sera sa deuxième femme, ou cette mystérieuse “citoyenne” Goas-Beaumont”, de Lectoure, à qui il a adressé cette lettre [niet de bovenstaande] tendre et respectueuse: “Si des raisons que je ne puis confier qu’à vous seule n’eussent mis des entraves aux sentiments de mon coeur, j’aurais déjà satisfait au désir que j’ai de vous voir, quelque soit rapproché le temps où j’aurai le plaisir d’aller à Lamothe. Je voudrais bien, avant cette époque, vous communiquer quelque affaire qui vous concerne; mais la maison que vous habitez actuellement et avec laquelle je ne vis pas, m’en empêche. Je laisse tout à votre discrétion et aux sentiments que commande l’attachement que j’ai pour vous. Je vous salue et vous aime. Le général divisionnaire Lannes.” Lettre énigmatique, malheureusement non datée. Seule, la mention du grade indique que ce document est postérieur au retour de la campagne d’Égypte [1798-1799/1801]. >> Fragment uit het boek “Lannes, Maréchal d’Empire”, geschreven door Jean-Claude Damamme en uitgegeven in 1987 door Payot. In de hierboven afgebeelde brief heeft Lannes ook zelf geschreven dat hij “employé auprés du premier consul [Napoleon]” is.De evolutie van Napoleons handtekening tussen 1792 – toen hij nog niet de rang van generaal had – en 1816. Gaande van “Buonaparte”, “Bonaparte”, “Napoleon”, “Nap” tot “N”. Men vindt hem terug in Milaan (Italië, 1796), tijdens zijn eerste Italiaanse veldtocht (1796-1797), Egypte (Campagne van 1798/1799 – 1801), Austerlitz (1805, Tsjechië – Oorlog van de Derde Coalitie), Berlijn (Duitsland, 1806, Oorlog van de Vierde Coalitie), Tilsit (1807, Rusland – enclave Kaliningrad, Oorlog van de Vierde Coalitie), Madrid (Spanje, 1808 – oorlog op het Iberische schiereiland, 1808-1814), Schönbrunn (Oostenrijk, 1809, oorlog van de Vijfde Coalitie), Erfurt & Dresden (Duitsland, 1813, oorlog van de Zesde Coalitie), Fontainebleau (Frankrijk, 1814, einde van de Franse Veldtocht en de oorlog van de Zesde Coalitie), het eiland Elba (Italië, 1814), 14 juli 1815 (na Waterloo en de Tweede Abdicatie of Troonsafstand) en tenslotte Longwood (Sint-Helena, UK, zuidelijke Atlantische Oceaan, 1816). Het gaat telkens om de oorlogen van de (zeven, 1792-1815) Coalities tegen Frankrijk en haar bondgenoten.
